Bir varmış bir yokmuş. Uzun zamanlar önce bir ülkede horoz dövüşleri çok meşhurmuş. O ülkenin kralı da horoz dövüşlerine çok meraklıymış.

Günün birinde kral dövüşlerde ödül kazanan horozunun daha da yırtıcı olmasını istemiş. Bu sebeple horozunu alelade kuşları şampiyona çevirmekle ünlenmiş bir kuş eğitmenine  götürmüş.

Eğitmen; “Horozunu bana bırak ve bir hafta sonra gel al.” demiş .

Bir hafta sonra gelen kral o külhanbeyi horozunun yeterince güçlü bir sesle ötmediğini, yeterince tehditkâr bir çalımla gezinmediğini görmüş.

Eğitmen “Henüz horozunuz hazır değil.” diye açıklar. “Kibirli ve kendinden emin. Diğer horozlarla kavgaya girişiyor. Haftaya gelin” der.

Aradan bir hafta daha geçer. Kral geri geldiğinde ödüllü horozunun ense tüylerini ancak kabartabildiğini ve kavga başlatmak için ancak kanat çırptığını fark eder.

“Gördüğünüz gibi henüz hazır değil!” der eğitmen. “Hala birden alevleniveriyor ve başka kuşlar onu zorladığında onlara kızgın bakışlar fırlatıyor. Bir ay sonra gelin.”

Aradan bir ay daha geçer ve kral horozunun durumunu görmek için gelir. Dehşet içinde vahşi horozunun uysal bir horoza dönüşmüş olduğunu görür. Eğitmene çılgınca bağırmaya başlar;

“Benim güzel savaşçı horozumu mahvettin! Şuna bak! Dövüşmek istemiyor! Bundan böyle asla bir yarış kazanamaz!”

“Bu doğru değil” diye cevaplar eğitmen. “Bakın ne kadar sakin ve korkusuz görünüyor. Sükûnet içinde ve güçlü duruyor artık. Diğer kavgacı horozlar onu gördükleri an korkularından kaçacaklar!”