Mesnevi’den Hikayeler; “Aşkta Birlik”


Mesnevi’den Hikayeler; “Aşkta Birlik”

Aşığın biri sevgilisini evine gider, kapıyı çalar.

Sevgili: kim o? Der.

Aşık: benim.

Sevgili: var git, daha aşkta ham ve pişmemişlerin bu haneye girme zamanı gelmemiştir. Sen hamsın, aşk ateşinde yanman gerekir ki pişip olgunlaşasın, der.

Aşık çaresiz geri döndü. Bir yıl sevgiliden uzak olma ve ayrılık ateşinde yandı. Bir yılın sonunda yeniden sevgilinin evine geldi, korku ve edeble kapıyı çaldı. Ağzından edebsiz bir söz çıkmamasına dikkat ederek edeble duruyordu.

Sevgili: kim o kapıyı çalan? Dedi.

Aşık: ey gönül çalan dilber! Sensin, senin kendindir, sensin sen, dedi. Sevgili kapıyı açtı. Şimdi sen ve ben bir olduk, içeri gel, dedi.

Sevgilinin hanesine aşktan gayrı bir şeyle gidilmez, o yolda edeb gerekir. Aşkın hanesine girmek, sevgiliye ulaşmak için; aşk ateşinde yanıp erimek, sevgiliyle bir olmak gerekir.

 

Bir yorum ekleyin

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir