Bilgelik Hikayeleri\u00a0<\/a>Oku<\/a>: Bir k\u00f6yl\u00fc bilgenin yan\u0131na geldi ve \u015fikayete ba\u015flad\u0131: “N’olur bana yard\u0131m edin, yoksa\u00a0\u00e7\u0131ld\u0131raca\u011f\u0131m. Tek odal\u0131 bir evde ya\u015f\u0131yoruz. Ben, kar\u0131m, \u00e7ocuklar\u0131m, kar\u0131m\u0131n akrabalar\u0131. Herkesin siniri tepesinde. Birbirimize ba\u011f\u0131r\u0131p duruyoruz. Oda sanki\u00a0bir cehenneme d\u00f6nd\u00fc.”
\n“Sana s\u00f6yleyece\u011fim \u015feyi yapaca\u011f\u0131na s\u00f6z verir misin?” diye sordu bilge ciddi bir\u00a0sesle.
\n“Yemin ederim, ne s\u00f6ylerseniz yapaca\u011f\u0131m.”
\n“Pekala. Ka\u00e7 hayvan\u0131n var?”
\n“Bir inek, bir ke\u00e7i ve alt\u0131 tavuk.”\u00a0
\n“Onlar\u0131n hepsini evinize al. Bir hafta sonra yan\u0131ma yine gel.”
\nBilgenin talebesi \u00e7ok \u015fa\u015f\u0131rm\u0131\u015ft\u0131, ama itaat edece\u011fine s\u00f6z vermi\u015fti bir kere.\u00a0B\u00f6ylece, hayvanlar\u0131 da odaya ald\u0131.
\nBir hafta sonra geldi\u011finde peri\u015fan haldeydi. Ac\u0131 ve kederle inliyordu. “Mahvolmu\u015f\u00a0durumday\u0131z. Pislik! Koku! G\u00fcr\u00fclt\u00fc! Hepimizin akl\u0131n\u0131 ka\u00e7\u0131rmas\u0131na ramak kald\u0131!”
\n“\u015eimdi git ve hayvanlar\u0131 evden \u00e7\u0131kar” dedi bilge.
\nAdam eve kadar hi\u00e7 durmadan ko\u015ftu. Ertesi g\u00fcn bilgenin yan\u0131na geldi\u011finde g\u00f6zleri mutluluktan<\/a> parl\u0131yordu:
\n“Hayat ne kadar g\u00fczel. Hayvanlar d\u0131\u015far\u0131da. Evimiz, \u00f6yle sessiz, \u00f6yle temiz ve \u00f6yle geni\u015f ki. Sanki bir cennet!”<\/p>\n