Hikaye Oku: “K\u00f6yl\u00fc Avc\u0131s\u0131”<\/span><\/p>\n

Okuyaca\u011f\u0131n\u0131z bu hikaye, Fraz Kafka’n\u0131n k\u0131sa ve g\u00fczel bir \u00f6yk\u00fcs\u00fcd\u00fcr.<\/p>\n

Hikaye Oku:<\/a> Nihayet gece saat ona do\u011fru, daha \u00f6nceden \u015f\u00f6ylece tan\u0131d\u0131\u011f\u0131m, bu kez ans\u0131z\u0131n yine kar\u015f\u0131ma \u00e7\u0131karak beni iki saat sokak sokak \u00e7ekip dola\u015ft\u0131ran bir adamla, bir \u015f\u00f6lene davet edildi\u011fim kona\u011f\u0131n \u00f6n\u00fcne geldim.<\/span><\/p>\n

“\u0130\u015fte b\u00f6yle!” dedim ve ayr\u0131lmam\u0131z\u0131n ille de gerekti\u011fini belirtmek \u00fczere ellerimi \u00e7\u0131rpt\u0131m. \u015eimdiye kadar bundan daha az kesin birka\u00e7 giri\u015fimde bulunmu\u015f, art\u0131k iyice yorulmu\u015ftum. Hikaye Oku<\/span><\/span><\/p>\n

” Hemen \u00e7\u0131k\u0131yor musunuz yukar\u0131?” diye sordu o. A\u011fz\u0131ndaki di\u015flerin adeta birbirine vurmas\u0131ndan kaynaklanan bir tak\u0131rt\u0131 i\u015fittim.<\/span><\/p>\n

“Evet.” Hikaye Oku<\/span><\/span><\/p>\n

\u00d6yle ya, davetli bulunuyordum, bunu daha ba\u015fta kendisine s\u00f6ylemi\u015ftim. Ama bir an \u00f6nce kavu\u015fmay\u0131 diledi\u011fim yukar\u0131daki salona \u00e7\u0131kmak i\u00e7in davet etmi\u015flerdi beni, yoksa kap\u0131 \u00f6n\u00fcnde dikilip kar\u015f\u0131mdaki adam\u0131n kulaklar\u0131n\u0131n hizas\u0131ndan \u00f6telere bakmak i\u00e7in de\u011fil; \u00fcstelik oldu\u011fumuz yerde uzun boylu e\u011fle\u015fmeyi kafam\u0131za koymu\u015f gibi, susup duruyorduk \u015fimdi. \u00d6te yandan, \u00e7evremizdeki evler ve evler \u00fcst\u00fcnde y\u0131ld\u0131zlara kadar uzanan bir karanl\u0131k da suskunlu\u011fumuza kat\u0131lmakta gecikmemi\u015fti. Hikaye<\/span><\/span><\/p>\n

Ayr\u0131ca, nereden gelip nereye gittikleri merak edilmeyen g\u00f6r\u00fcnmez yolcular\u0131n ayak sesleri, d\u00f6n\u00fcp dola\u015f\u0131p caddenin kar\u015f\u0131 yakas\u0131na s\u0131k\u0131\u015fan r\u00fczgar, odan\u0131n birinde kapal\u0131 pencerelere kar\u015f\u0131 \u015fark\u0131lar \u00e7a\u011f\u0131ran bir gramofon, b\u00fct\u00fcn bunlar da, sanki \u00f6teden beri kendilerinin olan ve hep kendilerinin kalacak suskunluk i\u00e7inden seslerini duyurmu\u015ftu. Derken e\u015flik\u00e7im, kendi ad\u0131na ve bir g\u00fcl\u00fcmseyi\u015ften sonra benim ad\u0131ma duruma r\u0131za g\u00f6sterip, duvar boyunca sa\u011f kolunu yukar\u0131 uzatt\u0131 ve g\u00f6zlerini yumarak y\u00fcz\u00fcn\u00fc koluna yaslad\u0131. <\/span><\/p>\n

Ama onun g\u00fcl\u00fcmseyi\u015fini sonuna kadar izleyemedim, bir utan\u00e7 duygusu ans\u0131z\u0131n beni arkama d\u00f6nd\u00fcrd\u00fc; e\u015flik\u00e7imin k\u00f6yl\u00fcleri kafese koyan iri, ondan ba\u015fkas\u0131 say\u0131lamayaca\u011f\u0131n\u0131 ancak bu g\u00fcl\u00fcmseme \u00fczerine anlam\u0131\u015ft\u0131m. Oysa aylard\u0131r bu kentteydim, k\u00f6yl\u00fc avc\u0131lar\u0131n\u0131 avucumun i\u00e7i gibi tan\u0131d\u0131\u011f\u0131m\u0131 san\u0131yordum: Geceleyin yan sokaklardan, ellerini ileri uzatarak otel ve meyhane sahipleriymi\u015f gibi birden kar\u015f\u0131n\u0131za \u00e7\u0131kar, \u00f6n\u00fcnde dikildi\u011finiz ilan s\u00fctunlar\u0131n\u0131n arkas\u0131na siner, bir saklamba\u00e7 oyunu oynarlar sanki; hi\u00e7 de\u011filse bir g\u00f6zleriyle yuvarlak s\u00fctunun gerisinden sizi kollar, yol kav\u015faklar\u0131nda i\u00e7inize bir korku d\u00fc\u015fer gibi oldu mu, ans\u0131z\u0131n \u00f6n\u00fcn\u00fcz s\u0131ra kald\u0131r\u0131m kenar\u0131n\u0131 izleyerek bir g\u00f6lge gibi s\u00fcz\u00fcl\u00fcp giderler. Ama yine de kendilerini \u00e7ok iyi anl\u0131yordum, koltuk meyhanelerinde ilk kar\u015f\u0131ma \u00e7\u0131kan kentli tan\u0131\u015flar\u0131m nihayet bu kimselerdi. \u00d6yk\u00fc<\/span><\/a><\/span><\/p>\n

Art\u0131k yery\u00fcz\u00fcn\u00fc onsuz d\u00fc\u015f\u00fcnmeyip kendi i\u00e7imde de duymaya ba\u015flad\u0131\u011f\u0131m diretkenlikle ilk tan\u0131\u015fmam\u0131 bu kimselere bor\u00e7luyum. \u00c7oktan ellerinden kurtulsan\u0131z, yani ortada \u00e7oktan kendileri i\u00e7in kafese koyacak biri kalmasa bile, nas\u0131l ileride yine insan\u0131n kar\u015f\u0131s\u0131na dikiliveriyorlard\u0131! Nas\u0131l da durup oturmuyor, uzaktan da olsa insan\u0131n y\u00fcz\u00fcne inand\u0131r\u0131c\u0131 bak\u0131\u015flarla hala bak\u0131p duruyorlard\u0131. Ve hep ayn\u0131yd\u0131 ba\u015fvurduklar\u0131 y\u00f6ntem: Ka\u00e7\u0131p kurtulamayaca\u011f\u0131n\u0131z gibi \u00f6n\u00fcn\u00fcze gelip dikiliyor, gitmek istedi\u011finiz yerden sizi al\u0131koymaya \u00e7al\u0131\u015f\u0131yorlard\u0131; buna kar\u015f\u0131l\u0131k, kendi sinelerinde size bar\u0131naca\u011f\u0131n\u0131z bir k\u00f6\u015fe haz\u0131rl\u0131yor ve nihayet i\u00e7inizde kendilerine kar\u015f\u0131 bir sempati duygusu uyanacak oldu mu, bunu bir kucakla\u015fma iste\u011finin belirtisi g\u00f6r\u00fcp, y\u00fczleri ileride, kendilerini bu kucakla\u015fmaya b\u0131rak\u0131yorlard\u0131. Hikaye<\/span><\/span><\/p>\n

Bu eski oyunlar\u0131n, bu kez ancak uzun s\u00fcre onunla bir arada bulunduktan sonra bilincine varm\u0131\u015ft\u0131m. Bu utan\u00e7 verici durumu silip atmak isteyerek, parmak u\u00e7lar\u0131m\u0131 ezip ufalarcas\u0131na birbirine s\u00fcrtmeye koyuldum. Hikaye<\/span><\/span><\/p>\n

E\u015flik\u00e7ime gelince, \u00f6nceki gibi hala duvara yaslanm\u0131\u015f duruyor, h\u00e2l\u00e2 kendisini bir k\u00f6yl\u00fc avc\u0131s\u0131 g\u00f6r\u00fcyordu; al\u0131nyaz\u0131s\u0131ndan duydu\u011fu memnunluk, a\u00e7\u0131ktaki yana\u011f\u0131n\u0131 bir pembelikle donatm\u0131\u015ft\u0131.<\/span><\/p>\n

“Bildim, bildim!” dedim sonunda ve usulcac\u0131k omzuna dokundum. Sonra merdivenlerden se\u011firtip yukar\u0131 \u00e7\u0131kt\u0131m; holdeki u\u015fak ve hizmet\u00e7ilerin i\u015fte \u00f6ylesine nedensiz sadakat ta\u015fan y\u00fczleri ho\u015f bir s\u00fcrpriz gibi beni sevindirdi. Paltomu \u00fczerimden soyup \u00e7izmelerimin tozunu al\u0131rlarken, s\u0131ras\u0131yla teker teker s\u00fczd\u00fcm hepsini. Ard\u0131ndan rahat bir nefes al\u0131p, dimdik y\u00fcr\u00fcyerek salondan i\u00e7eri girdim.<\/span><\/p>\n

Franz Kafka<\/span><\/a><\/p>\n

Hikaye, \u00f6yk\u00fc, masal, hikaye oku, klsikler, d\u00fcnya klasikleri, Franz Kafka Hikayeleri, d\u00fc\u015f\u00fcnd\u00fcren hikayeler, Macera Hikayeleri, K\u0131sa Hikayeler,<\/span><\/p>\n

 <\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

Hikaye Oku: “K\u00f6yl\u00fc Avc\u0131s\u0131” Okuyaca\u011f\u0131n\u0131z bu hikaye, Fraz Kafka’n\u0131n k\u0131sa ve g\u00fczel bir \u00f6yk\u00fcs\u00fcd\u00fcr. Hikaye Oku: Nihayet gece saat ona do\u011fru, daha \u00f6nceden \u015f\u00f6ylece tan\u0131d\u0131\u011f\u0131m, bu kez ans\u0131z\u0131n yine kar\u015f\u0131ma \u00e7\u0131karak beni iki saat sokak sokak \u00e7ekip dola\u015ft\u0131ran bir adamla, bir \u015f\u00f6lene davet edildi\u011fim kona\u011f\u0131n \u00f6n\u00fcne geldim. “\u0130\u015fte b\u00f6yle!” dedim ve ayr\u0131lmam\u0131z\u0131n ille de gerekti\u011fini […]<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":7850,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[753,1285],"tags":[454,271,1392,27,17,65,1666,54,26,57],"yoast_head":"\n