Bir zamanlar, Uzak Doğu’da yaşayan bir imparator varmış. Artık yaşlanmış ve yerine geçecek birini seçme zamanı geldiğine karar vermiş. Yardımcılarından, yakın çevresinden ya da çocuklarından birini seçmek yerine; yerine geçecek kişiyi değişik bir yolla seçmeye karar vermiş. Bir gün, ülkesindeki tüm gençleri çağırmış ve onlara:
“Artık tahttan inip yeni bir imparator seçme vakti geldi. Sizlerden birini yeni imparator olarak seçmeye karar verdim.” demiş.
Gençler bu duruma çok şaşırmışlar, ancak o imparator konuşmasına şöyle devam etmiş:
“Bugün hepinize birer tohum vereceğim. Tek bir tohum… Ama bu çok özel bir tohum. Evlerinize gidip onu ekmenizi, sulayıp büyütmenizi istiyorum. Tam bir yıl sonra büyüttüğünüz o tohumla bana geleceksiniz. Sizi, yetiştirdiğiniz o tohuma göre değerlendirip, içinizden birini imparator olarak seçeceğim.”
Saraya çağırılan gençlerin arasında Ling adında bir delikanlı da varmış. O da diğerleri gibi tohumunu almış… Evine gidip heyecanla olayı annesine anlatmış. Annesi bir saksı ve biraz toprak bulup, onun tohumu ekmesine yardım etmiş. Sonra birlikte dikkatlice sulamışlar. Her gün sulayıp büyümesini bekliyorlarmış.
Yeterince zaman geçtikten sonra diğer gençler tohumlarının ne kadar büyüdüğünü anlatırken, Ling hayal kırıklığı içinde, kendi tohumunda hiçbir değişiklik olmadığını görüyormuş. Üç hafta, dört hafta, beş hafta geçmiş… Hâlâ hiçbir gelişme yokmuş. Diğerleri yetişen bitkilerinden söz ederken Ling çok üzülüyormuş. İmparatorun onu beceriksiz sanmasından çok endişeleniyormuş. Arkadaşlarına da hiçbir şey diyemiyor, sabırla bekliyormuş.
Sonunda bir yıl bitmiş ve gençlerin yetiştirdikleri bitkileri imparatorun huzuruna götürecekleri gün gelip çatmış. Ling, annesine boş saksıyı götüremeyeceğini söyleyince, annesi ona cesaret verip; saksısını götürüp dürüst bir şekilde olanları imparatora anlatmasını istemiş. Ling, pek istemese de, annesinin sözünü tutmuş ve boş saksıyla saraya gitmiş. Saraya varınca arkadaşlarının yetiştirdiği bitkilerin güzellikleri karşısında şaşırmış.
Sonra imparator gelmiş ve tüm gençleri selamlamış. Ling, arkalarda bir yerlere saklanmaya çalışıyormuş.
“Ne büyük bitkiler, çiçekler ve ağaçlar yetiştirmişsiniz. Bugün biriniz imparator olacak.” demiş imparator. Aniden arkada elinde boş saksısıyla ezilip büzülen Ling’i fark etmiş. Hemen muhafızlarına onu öne getirmelerini emretmiş.
Ling çok korkmuş. “Sanırım beceriksizliğimden dolayı beni öldürtecek.” diye düşünmüş.
Ling öne geldiğinde imparator adını sormuş. “Adım Ling.” demiş. Diğer gençler gülüşüp onunla alay etmeye başlamışlar. İmparator onları susturmuş. Ling’e ve elindeki saksıya dikkatle bakıp kalabalığa doğru dönmüş.
“Yeni imparatorunuzu selamlayın. Adı Ling!” demiş.
Ling bu duyduklarına inanamamış. Çünkü tohumunu yeşertememiş bile, nasıl imparator olurmuş?…
İmparator şöyle devam etmiş:
“Bir yıl önce burada herkese bir tohum verdim. Siz ekip, sulayıp bir yıl sonra getirecektiniz. Ama hepinize kaynamış tohum vermiştim. Asla büyüyemeyecek olan…
Ling’in dışında herkes ağaçlar, bitkiler ve çiçekler getirdi; çünkü tohumun büyümediğini fark edince hepiniz onu bir başka tohumlarla değiştirdiniz. Sadece Ling içinde benim verdiğim tohum olan boş saksıyı getirme cesaret ve dürüstlüğünü gösterdi. Beklentisi gerçekleşmeyince umutsuzluğa kapılsa da, dürüstlüğünden vazgeçmedi…
Onun için yeni imparatorunuz Ling o olacak!”