Masal Oku; “Akıllı Geyik”
Masal Oku: Bir zamanlar Hindistan’da Benares şehrinde güçlü bir kral yaşardı. Onun en büyük zevki oranda av peşinde koşmaktı. Kral ava gittiği zaman daima etrafında elli avcı bulunurdu. Bunların çoğu saray halkı, soylular, vezir ve komutanlar idi.
Güzel bir ilk bahar günü, kral Kızıl Orman dedikleri bir bölgeye avlanmaya gitmişti. Bir zamanlar bu bölge av yönünden çok zengindi. Fakat aşırı avlanma, geyiklerin sayısını azaltmıştı.
Ava gidildiğinde, kralın adamları çevreyi sarar ve geyiği kralın bulunduğu bir bölgeye doğru yönlendirirdi. Kralın bulunduğu bölgede bir geyiğe ok atmak krala karşı büyük saygısızlık sayılırdı. Vaktiyle bir bey böyle bir av partisinde kralın 60 adım ötesinde bir geyiğe ok atıp vurduğu için büyük tepki görmüş, ağır bir şekilde cezalandırılmıştı.
Vezirlerden bazıları bunu kralı öldürmeye teşebbüs saymışlardı. O olaydan hemen sonra, beyin silahlarına ve atına el konulmuş, hapse atılmıştı.
İşte böyle hararetli bir geyik kovalama sahnesinde. Kralın adamları ile olan bağlantısı kaybolur. Okları tükenir, atının ayağı yaralanır, koşamaz olur. Bu defa kral elinde kılıcı ile geyiğin peşine düşer. Bu defa kral çamur dolu bir hayvan tuzağına düşer. Geyik bu durumu görünce olaya çok üzülür. Biraz önce kral elinde kılıç ile geyiğin peşinden koştuğu halde, geyik onun çamurda boğulup ölmesine gönlü razı olmaz ve kralı kurtarmaya gelir.
Geyik yakında bulunan bir taşı yuvarlayarak o çukura düşürür. Kral o taşın üstüne çıkınca boğulmaktan kurtulur. Sonra kral geyiğin anlayışlı olduğunu görünce yakındaki bir ağaç dalını ona doğru çekmesini ister. Kralın kurtuluşu için geyik ona boynunu uzatır. Kral bir yandan dala tutunarak boğulmaktan kurtulur. Geyiğin yardım etmesi ile çukurdan çıkar. Bu sırada bazı saray görevlileri kralın çukura düştüğünü gördükleri zaman kahkaha ile gülmüşlerdi. Kral onların tarafına bakınca da yüzlerini örtüp saklanmışlardı.
Kralın çamurun içinde olması bazılarının gülmesine neden olmuştu. Sonra geyik ormanı iyi tanıdığı için kralı yukarıdaki küçük bir çavlana götürdü. Kral yıkanıp temizlendi. Güneşte elbiselerini kuruttu, adamlarının karşısına öyle çıktı.
Kral biraz sonra komutanlarından biri tarafından bulundu. Komutan krala atını verdi. Kral geyiğin saraya götürülmesini emretti. Saray bahçesinde geyiğe bir oda verildi. Kral her gün hayatını kurtaran geyiğin yanına gider, onu okşar ve severdi. Kral ve geyik arasındaki bu sevgi ve anlayış kısa sürede çevrede takdir gördü. Geyik avı yasaklandı. Ormanda geyiklerin kış aylarında beslenmesi için tedbirler alındı.
Saray görevlileri arasında başlayan bu çevreye saygılı dönem, ülkede bir barış ve mutluluk devri başlattı. Bu dönem ülke tarihinde bir altın çağ olarak anıldı.