Masal: Sarı Kuş Masalı
Pelin’in canı çok sıkılıyordu. Oyuncakları ile oynuyor, pencereden dışarıyı seyrediyor, ama sıkıntısı bir türlü geçmiyordu.
Bir akşam babası eve bir kuş kafesi ile geldi ve “Bu kuş sana arkadaş olabilir” dedi. Pelin kafesteki sarı kuşu görünce çok sevindi. Kuşu alarak odasına götürdü. Artık bütün gününü kuşu ile beraber geçiriyordu. Onun yemini veriyor, suyunu tazeliyordu. Kafesinin içini kendi odasını tuttuğu gibi tertemiz tutuyordu. Ancal bütün bunlara rağmen kafesteki sarı kuş çok mutsuz gözüküyordu.
Pelin onu mutlu edebilmek amacı ile kafesin içine ayna koydu ve bir salıncak yerleştirdi. Ama boşuna! Sarı kuş bütün gün kafesin bir köşesine büzüşüp oturuyor ve yine mutsuz gözküyordu.
Pelin düşündü düşündü ama kuşun mutsuzluğunun sebebini bulamadı. O gece rüyasında sarı kuşu gördü. Sarı kuş ormanda arkadaşları ile beraber uçuyor, daldan dala konuyor ve çok mutlu gözüküyordu. Pelin kuş üzerine konsun diye elini uzattı, ama kuş uçup kaçıverdi.
Pelin uyanır uyanmaz gördüğü rüyayı hatırladı; ne yapması gerektiğini anlamıştı. O gün annesi ile beraber parka gittiler ve parkta ağaçların arasında iken kafesin kapağını açarak kuşu özgürlüğüne kavuşturdu. Gökyüzüne doğru neşeyle havalanan kuş çok mutlu olmuştu.
Pelin o günden sonra ne zaman bir kuş görse o sarı kuşa nasıl yardım ettiğini düşünerek gülümsüyordu.