Ezanın Mânâsını Anlatan Hikaye
İbn-i Abbas (ra) bir gün sahabelerle oturduğu sırada, ezan okunmaya başladı. İbn-i Abbas (ra) öyle şiddetli ağlamaya başladı ki, cübbesi sırılsıklam oldu. Bunu gören diğer sahabeler de ağlamaya başladılar ve sordular;
Ey Resulullah’ın amcasının oğlu, niçin böyle ağlıyorsun? Biz sen ağlıyorsun diye ağlıyoruz. İbn-i Abbas (ra) ise;
Müezzinin ne dediğini biliyor musunuz? Sahabe-i Kiram:
– Bilmiyoruz, sen söyle bize müezzin ne der, ey İbn-i Abbas! Dediler. İbn-i Abbas (ra) şöyle buyurdu:
Müezzin “Allahu Ekber’ dediği zaman; ‘Ey meşgul olan insanlar! Uğraştığınız işleri bırakın ezana dönün ve sizin için en hayırlı olan namaza gelin.’
‘Eşhedu en lâ ilâhe illallah’ dediği zaman: ”Gökleri, yeri ve onların içerisinde bulunan melekleri, size haber verdiğime şahit tuttum.’
‘Eşhedu enne Muhammeden Resulullah’ dediği zaman: ‘Bütün Peygamberleri ve Hz. Peygamber (sav) size, günde beş sefer haber verdiğime şahit tuttum.’
‘Hayya ale’s-salah’ dediği zaman; ‘Allah-u Zülcelal bu dini ve namazı, sizin üzerinize kaim etti. Öyle ise bu dinin ve namazın gereklerini yerine getirin.’
‘Hayya ale’l-felâh’ dediği zaman; “Allah-u Zülcelal’in rahmetine girin ve hidayet hazinesinden payınıza düşeni alın.’
Son olarak, “Allahu Ekber’, dediği zaman; “Namaz olmadan yapılan işler haramdır.’
‘Lâ ilahe illallah’ dediği zaman; “Bu emanet, yedi kat yerin ve yedi kat göğün emanetidir. İster yerine getir, ister yerine getirme’ demektedir. Buyurdu.