Çok Güzel Bir Hikaye

Paul isminde bir arkadaşım yılbaşı hediyesi olarak ağabeyinden bir otomobil almıştı. Yılbaşı akşamı Paul işyerinden çıktığı zaman ışıldayan yeni arabasının başında bir sokak çocuğu gördü. Arabayı hayranlıkla inceliyordu.

“Bu sizin arabanız mı efendim?” diye sordu, Paul de başını salladı. “Bu arabayı bana benim kardeşim yılbaşı hediyesi olarak verdi” dedi.

Küçük çocuk şaşırmıştı, “Senin kardeşin bu arabayı sana verdi ve sen hiçbir şey ödemedin, öyle mi?” diye sordu ve “Keşke ben de…..” diye durakladı.

Tabi Paul çocuğun ne demek istediğini biliyordu, Keşke benim de böyle bir kardeşim olsaydı, diyecekti.
Fakat çocuk şöyle devam etti, “..ben de böyle bir kardeş olabilseydim.”

Paul şaşkınlık içinde çocuğa baktı ve “Araba ile bir tur atmak ister misin?” diye sordu. “Evet, tabi çok isterim.” Diye çocuk cevap verdi. Kısa bir yolculuktan sonra çocuk, “Efendim bizim evin oraya gitmemizin bir mahzuru var mı?” diye sordu. Paul gülümsedi, genç çocuğun ne istediğini biliyordu. Komşu çocuklarına içine bindiği arabayı göstermek ve hava atmak istiyordu, fakat Paul yine  yanılıyordu.

“Şu iki merdivenin olduğu yerde durabilir misiniz?” diye çocuk sordu. Merdivenleri koşarak aştı ve kısa bir süre sonra yanında ayağı aksayan engelli bir çocuk olduğu halde yavaş yavaş gelmeye başladı. Yanındaki küçük kardeşi idi. Onu alt basamağa oturttu ve ona yaslanarak arabayı gösterdi.

“İşte orada Buddy, tam sana yukarıda anlattığım gibi. Bu arabayı ona kardeşi yılbaşı hediyesi olarak almış ve o hiçbir şey ödememiş. Bir gün mutlaka ben de sana buna benzer bir hediye alacağım. O zaman benim sana anlattığım bütün o güzel şeyleri sen kendi gözlerinle görebileceksin”

Paul arabadan dışarıya çıktı ve küçük çocuğu kaldırarak arabasının ön koltuğuna oturttu. Çocuğun ağabeyi de kardeşinin yanına oturdu. Üçü beraber unutulmaz bir tatil gezintisi yapmaya çıktılar. O yılbaşı akşamı Paul şu sözlerin anlamını daha iyi anladı;

“Vermek almaktan daha kutsaldır.”

“Veren el alan elden üstündür.”