Lokman Hekim Efsanesi

Lokman bütün otların ve çiçeklerin dilinden anlarmış. Çiçekler otlar hangi hastalığı iyi edeceğini Lokman’a söylermiş. O da her hastalığı iyi eden ilaçlar yaparmış.

Bütün dünyayı dolaşan Lokman Çukurova’nın bereketli topraklarında her bitkinin yetiştiğini görünce, Seyhan Nehri’nin kenarında Adana ile Ceyhan arasında ve günümüzde bir bucak merkezi olan Yakapınar’a o zamanki adıyla, Misis kentine yerleşmiş. Çevredeki bütün hastaları iyi etmiş. Hastalıksız yaşamaya başlayan insanlar, Lokman’a başvurarak bu kez de bir ölümsüzlük ilacı bulmasını istemişler.

Lokman Çukurova’yı adım adım dolaşarak ölümsüzlük ilacı yapılacak bitkiyi bulmaya çalışmış. Bir gece ulu bir çınarın altında uyuya kalmış. Uykusunda bir ses duyup uyanmış;

“Lokman bunca zamandır arayıp taraman bitsin. Ben ölümün ilacıyım. Bundan sonra insanlara da hayvanlara da ölüm yok.”

diye seslenen otun yanına koşmuş ve ilacın nasıl yapılacağı konusunda söylenenleri bir bir yazmış. Otu da kopararak düşmüş yola. Misis’e gelince altında Koca Ceyhan Nehri’nin ağır ağır aktığı köprü üzerinde durmuş. Defterine yazdıklarına göre, ölüm ilacını yapmaya koyulmuş. Tam bitireceği sırada görünmez bir el, bir vuruşta defteri de, otu da uçurarak suya düşürmüş. Lokman bu yüzden ölüme çare olacak ilacı yapamamış. Otlar da bundan böyle ona küsmüşler.