The post Resimli Kısa Çocuk Hikayesi “Ahmet’in Kuşları” appeared first on Hikaye Oku.

The post Resimli Kısa Çocuk Hikayesi “Ağaç Doktorları” appeared first on Hikaye Oku.

Kendini Beğenmişlik

5 Aralık, Pazartesi

Dün Votini ile Rivoli Caddesi’nde gezmeye gittik. Dora Grossa Sokağı’ndan geçerken Stardi’ye rast­ladık. Kendisini gördüğümüzün farkında değildi. Bir kitapçı vitrinine o kadar dalmıştı ki; yanından geçsek yine göremezdi. Gözlerini kapağı açık duran renkli atlastan ayıramıyordu. Kimbilir, belki de ona sahip olmayı çok arzu ediyordu.

“Kolay gelsin Stardi! ” dedim. “Tebrik ederim, sokakta bile ders çalışıyorsun ! “

Koca köylü, ters ters baktı:

” Dalga geçme benimle, süt çocuğu! ” dedi.

Şaka yaptığımı anlayınca güldü. Eliyle selam verdi. Votini, çok şık giyinmişti . Bunun, bir çocuk için gereğinden şık olduğunu söylemeliyim. Ayağında kırmızı deri çizmeler, başında beyaz keçe bir şapka, sıntında ipek şeritli bir çeket vardı. Çeketin düğmeleri açıktı. Yeleğinin cebinden gümüş bir saat zinciri sallanıyor­du. Çalımından durulmuyordu; fakat böbürlenip övün­mesi, bu kez başını derde soktu.

Ağır ağır yürüyen Bay Votini’yi arkamızda bırakarak bir süre yolda koştuktan sonra, taş bir sıranın önün­de iyi giyimli olmayan bir çocuğun yanında durmuş­tuk. Çocuk başını öne eğmiş duruyor ve yorgun görü­nüyordu. Gezinerek gazete okuyan bir adam bizden tarafa baktı. Çocuğun babası olmalıydı. Çocuk sıra­nın ortasında oturduğu için, biz iki başa oturduk.

Votini, çok şık olduğunu çocuğa göstermek için ba­hane arıyordu. Ayağını kaldırarak benden tarafa ses­lendi:

” Subay çizmemi beğendin mi?”

Votini’nin maksadını anladığım için konuyu değiş­tirmek istedim. Ama o, sorusunu tekrarladı.

“Güzel, dedim, sana çok yakışmış.”

Çocuk hiç oralı olmadı. Votini pes etmek niyetinde değildi. Ayağını indirip çeketinin şeritlerini gösterdi.

“Bu ipek şeritlerin yerine gümüş düğmeler taktır­mak istiyorum; ne dersin?”

” Bilmem.. ” dedim, ” Şeritler de güzel duruyor. Bence gerek yok.”

Votini göz ucuyla çocuğu izliyordu. Çocuk ipek şe­ritlere de bakmadı. Çocuğun kayıtsızlığı hoşuma git­mişti. Votini bu seferde beyaz şapkasını çıkardı; eli­nin üzerinde döndürmeye başladı. Çocuk şapkaya da dönüp bakmadı. Votini burnundan soluyordu. Ben kıskıs gülmeye başladım.

Votini cebinden saatini çıkardı, göstere göstere bana doğru uzattı.

“Sence bu saat kaç para eder?”

“Bilmem… Kabı altın suyuna batırılmış galiba.”

“Ne münasebet! Gerçek altın.”

“Gerçek altın olamaz. içinde gümüş karışığı da vardır. “

Votini saatini çocuğun gözlerine doğru yaklaştırdı:

” Hey arkadaş, sen söyle; bu saat altın mı değil mi?”

” Bilmem. ” dedi çocuk.

Votini iyice kızmıştı. “Şu havalara bak! Dönüp bak­ mıyor bile.” dedi.

Çocuğun babası Votini’ nin sözlerini duymuş ola­cak ki; gazetesini indirip bizden tarafa doğru yürüdü. Votini’nin kulağına eğildi. Alçak sesle:

” Kusura bakmayın, çocuk kör! ” dedi.

Yetini dehşetle irkildi. Ayağa fırlayıp çocuğun yüzü­ne baktı. Çocuğun gözleri taş gibi donuk ve ifadesizdi. Belki kendisine bakıldığının bile farkında değildi.

Votini utancından kıpkırmızı kesildi. Bakışlarını yere indirdi. Sonra çocuğa döndü:

“Özür dilerim arkadaşım.” dedi; “Bilmiyordum.”

” Önemi yok… ” dedi çocuk.

Votini eve dönünceye kadar hiç konuşmadı. Çok üzülmüştü. Gösterişi seven bir çocuktu belki; ama kötü kalpli değildi.

HİKAYENİN BÜTÜN BÖLÜMLERİ

hikaye okuma sitemizin çocuk hikayeleri bölümümde okuyacağınız bu hikaye çocuklar için çok faydalı bir eğitici çocuk hikayesidir, eğitici bir hikayedir, çocuklarımızın başarılı olmalarına destek olacak bir hikayedir. Bu hikaye düşündürürken eğiten bir hikayedir. Bu hikaye bölümler şeklide bir hikayedir. Hikayenin her bölümünü sırası ile okumak çok faydalı olacaktır. Hikayeyi daha iyi anlamak için mutlaka hikayeyi sırası ile okuyunuz. Çok faydasını göreceğiniz bir hikayedir. Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okuyabirlirsiniz.  Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okutabilirsiniz. Bu hikaye kesinlikle çocuk eğitiminde destek olacak bir hikayedir.

hikaye, hikaye oku, öykü, masal, eğitici hikayeler, ders veren hikayeler, kısa çocuk hikayeleri, çocuk hikayeleri, düşündüren hikayeler, çocuklar için hikayeler, ahlaklı hikayeler, masallar, çocuklar için masallar, çocuk kitapları, okul, ders, ödev, öğretmen, hikaye örnekleri,  Hikayeler Masallar, Kısa hikaye, Büyükler için Hikaye, 0-6 ay bebek hikayeleri, Eğitici uyku masalları, Parmak çocuğun hikayesi, 5-6 yaş kısa hikayeler, fakirler, fakir, mektup, 5-6 yaş masalları oku, Eğitici uyku masalları, Hikaye, En güzel Masallar, Kısa Masal oku, Masal Oku, Kısa hikaye, 0-6 ay bebek hikayeleri, gösteriş meraklısı, kendini beğenmişlik, kendini beğenmiş,

The post Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi 20. Bölüm appeared first on Hikaye Oku.

1 Aralık, Perşembe

Babam, her tatil günü arkadaşlarımdan birini evimize çağırmamı veya onlardan birine gitmemi, böylece yavaş yavaş dost edinmemi istiyor.

Pazar günü, her zaman iyi giyinen Derossi ‘yi çok kıskanan Votini ile gezmeye gideceğim. Bugün baykuş burunlu, uzun boylu, sıska ve ufak, kurnaz gözleriyle durmadan çevresini araştıran Garoffi bize geldi. Bir bakkalın oğlu olan Garoffi, çok tuhaf bir yaratıktır. Durmadan cebindeki parayı saymakta ve parmaklarıyla hesap yapmakta ustadır. Çarpım cetveline başvurmadan istediğiniz çarpımları çabucak yapar.

Hesabını çok iyi bilir ve daha şimdiden okulun “Tasarruf Sandığı”nda defteri vardır. Sıranın altına cebinden ufak bir para düşse, onu bir hafta arar. Derossi ‘nin dediğine göre, tıpkı bir saksağan gibi bulduğu her şeyi toplar. Eski kalem uçları, eski posta pulları, mum parçaları, iğneler ve bunun gibi ne varsa … iki yıldan beri de posta pulu topluyor.

Büyük albümünde bütün ülkelerin yüzlerce pulu var. Albüm dolunca, onu hiç kuşkusuz hemen bir kitapçıya satacaktır. Kitapçı, bu arada Garoffi ‘ye parasız defter verir; çünkü , kitapçıya birçok çocuk götürür. Okulda hep alışverişle uğraşır, satış yapar, piyango düzenler, karşılıklı eşya değiştirir. Bazen alışverişten pişman olur, verdiğini geri ister. Yüz kuruşa sattığını elli kuruşa tekrar alır.

Oynadığı oyunları hiç kaybetmez. Tütüncülere eski gazeteler satar. Bütün yaptığı bu işler küçük bir cep defterinde yazılıdır. Onun sayfaları toplamalar ve çıkarmalarla doludur. Okulda matematikten başka ders çalışmaz. Bu dersten madalya almak ister, ama bu ancak küçük kukla tiyatrosuna parasız girebilmek içindir. Bu Garoffi , hoşuma gidiyor ve beni eğlendiriyor.

Dirhemler ve terazilerle ticaret oyunu oynadık. O her şeyin kaç kuruş ettiğini bilir. Dirhemleri tanır ve bir bakkal kadar çabucak kağıttan külahlar yapar. Okuldan ayrılınca hoşuna gidecek bir ticaret kolunda, bir dükkan açacağını söyler. Kendisine armağan ettiğim yabancı posta pulları onu çok sevindirmişti. Her birinin koleksiyonundaki değerini doğru olarak biliyordu. Babam, gazete okuyormuş gibi yaparak onun söylediklerinin hepsini dinliyor ve çok eğleniyordu. Garoffi ‘nin cepleri siyah bir torba içine konulmuş ticaret eşyasıyla her zaman doludur. Onun, daima büyük tüccarlar gibi düşünceli ve uğraşır bir durumu vardır. Fakat en candan sevdiği pul koleksiyonu, onun en değer verdiği şeydir. Büyük paralar kazanacakmış gibi daima koleksiyonundan söz eder. Arkadaşları, ona eli sıkı ve aldığı malları çok pahalı satan biri gözüyle bakarlar. Ben, pek bir şey diyemeyeceğim. Onu severim; çünkü bana çok şey öğretir ve
bende büyük adam etkisi yapar.

Odun tüccarının oğlu Coretti, kesin bir dille diyordu ki; “Garoffi, annesinin yaşamını kurtaracağını bilse bile, pullarını vermez.”

Babam böyle düşünmüyor. ” Bir yargıya varabilmek için acele etmemeli.” diyor. “Evet, o ticareti seviyor;
fakat bu temiz bir kalp taşımayı önlemez ki!”

HİKAYENİN BÜTÜN BÖLÜMLERİ

hikaye okuma sitemizin çocuk hikayeleri bölümümde okuyacağınız bu hikaye çocuklar için çok faydalı bir eğitici çocuk hikayesidir, eğitici bir hikayedir, çocuklarımızın başarılı olmalarına destek olacak bir hikayedir. Bu hikaye düşündürürken eğiten bir hikayedir. Bu hikaye bölümler şeklide bir hikayedir. Hikayenin her bölümünü sırası ile okumak çok faydalı olacaktır. Hikayeyi daha iyi anlamak için mutlaka hikayeyi sırası ile okuyunuz. Çok faydasını göreceğiniz bir hikayedir. Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okuyabirlirsiniz.  Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okutabilirsiniz. Bu hikaye kesinlikle çocuk eğitiminde destek olacak bir hikayedir.

hikaye, hikaye oku, öykü, masal, eğitici hikayeler, ders veren hikayeler, çocuk hikayeleri, düşündüren hikayeler, çocuklar için hikayeler, ahlaklı hikayeler, masallar, çocuklar için masallar, çocuk kitapları, okul, ders, ödev, öğretmen, hikaye örnekleri,  kambur, kambur çocuk, Hikayeler Masallar, Kısa hikaye, Büyükler için Hikaye, 0-6 ay bebek hikayeleri, Eğitici uyku masalları, Parmak çocuğun hikayesi, 5-6 yaş kısa hikayeler, fakirler, fakir, mektup,

The post Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi 19. Bölüm appeared first on Hikaye Oku.

“Fakirler”

29 Kasım, Salı

Eğitici Çocuk Hikayeleri: Bu sabah okuldan gelirken önümde yürüyordun. Dizlerinin üzerinde zayıf ve sararmış bir çocuk bu­lunan fakir bir kadın, yanından geçerken senden sadaka istedi. Onu gördün ve cebinde para bulun­duğu halde bir şey vermedin.

Dinle yavrum! Elini uzatan yoksulun önünden ve hele çocuğuna beş-on kuruş istemek için elini uzatan bir annenin yanından ilgisiz geçmeye alışma. Bu kü­çük yavrunun aç olabileceğini, zavallı annenin çektiği acıları düşünüver.

Annen bir gün; “Enrico, sana verecek ekmeğim yok!” demek zorunda olursa, onun ne kadar üzülece­ğini düşün. Bir yoksula sadaka verdiğimde: “Allah sa­na ve çocuklarına sağlık versin!” diye dua eder. Bu sözlerin bana ne kadar dokunduğunu ve bu zavallıya karşı nasıl bir gönül borcu duyduğumu anlatamam. O duanın sevdiklerimi koruyacağını sanır ve kendi ken­dime: “Bu fakir, verdiğimden daha çoğunu bana geri verdi” diyerek evime daha mutlu dönerim.

Beni dinle Enrico’cuğum! Dayanacak hiçbir yeri kalmamış bir yaşlının, ekmeksiz bir annenin veya an­nesiz bir çocuğun eline bırakmak için, küçük kesen­de her zaman biraz para bulunmalıdır.

Fakirler, çocukların sadakasını severler; çünkü bu sadaka onları küçük düşürmez. Her şeyi istemeleri bakımından çocuklar onlara benzer. Dikkat etmişsin­dir ki dilenciler çoğunlukla okulların çevresinde bulu­nurlar. Yetişkin bir insanın sadakası bir hayır işidir; çocuğunki ise hayır işi olmakla beraber bir sevgi gös­terisidir. Anlıyor musun oğlum? Çocuğun elinden sa­daka ile birlikte sanki bir çiçek de düşüyormuş gibi­dir. Düşün ki, sen hiçbir şeyden yoksun değilsin; on­lar ise her şeyden yoksun! Sen mutluluk peşinde ko­şarken, onların en büyük isteği ölmemektir.

Zengin konakların arasında, bunca arabaların, bunca kadifeler giymiş çocukların geçtiği sokaklarda, yiyecekleri olmayan kadınlar ve çocuklar da var. Bun­ları düşünmek bile içimize korku salıyor.

Aman Allahım! Yiyecek bir şeyi olmamak … Senin gibi iyi ve akıllı olan çocukların, büyük bir şehrin orta­sında -çöldeki vahşi ve aç hayvanlar gibi- dolaşması ne kadar acı değil mi?

Dilenen bir annenin önünden, avucuna beş-on ku­ruş koymadan, hiçbir zaman geçme Enrico’cuğum!

Annen

HİKAYENİN BÜTÜN BÖLÜMLERİ

hikaye okuma sitemizin çocuk hikayeleri bölümümde okuyacağınız bu hikaye çocuklar için çok faydalı bir eğitici çocuk hikayesidir, eğitici bir hikayedir, çocuklarımızın başarılı olmalarına destek olacak bir hikayedir. Bu hikaye düşündürürken eğiten bir hikayedir. Bu hikaye bölümler şeklide bir hikayedir. Hikayenin her bölümünü sırası ile okumak çok faydalı olacaktır. Hikayeyi daha iyi anlamak için mutlaka hikayeyi sırası ile okuyunuz. Çok faydasını göreceğiniz bir hikayedir. Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okuyabirlirsiniz.  Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okutabilirsiniz. Bu hikaye kesinlikle çocuk eğitiminde destek olacak bir hikayedir.

hikaye, hikaye oku, öykü, masal, eğitici hikayeler, ders veren hikayeler, çocuk hikayeleri, düşündüren hikayeler, çocuklar için hikayeler, ahlaklı hikayeler, masallar, çocuklar için masallar, çocuk kitapları, okul, ders, ödev, öğretmen, hikaye örnekleri,  kambur, kambur çocuk, Hikayeler Masallar, Kısa hikaye, Büyükler için Hikaye, 0-6 ay bebek hikayeleri, Eğitici uyku masalları, Parmak çocuğun hikayesi, 5-6 yaş kısa hikayeler, fakirler, fakir, mektup,

The post Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi 18. Bölüm appeared first on Hikaye Oku.

Sınıfın Birincisi

25 Kasım, Cuma

Çocuk Hikayeleri, Bütün kalpleri Garrone kazandığı gibi, herkesin saygınlığını da Derossi kazanır. Birincilik armağanı, her yıl olduğu gibi bu yıl da onun olacak. Onunla kimse yarışamaz. Her yönden üstünlüğü ile tanınmıştır. Matematikte birinci, dilbilgisinde, yazıda, resimde hep birincidir. Herşeyi şaşılacak bir kolaylıkla anlar. Herşeyi aklında tutar. Öğrenmek, onun için sanki bir oyundur. Öğretmen, dün onu tekrar övdü:

“Sizin büyük yetenekleriniz var. Onları boş yere harcamayınız!” diyordu.

Derossi; uzun boylu, kumral saçlı, güzel bir çocuktur. Son derece çeviktir; bir elini dayayarak sıranın üzerinden atlayabilir. Şimdiden kılıç kullanmasını biliyor. On iki yaşındadır. Hep altın yaldızlı düğmesi olan mavi bir elbise giyinir. Daima neşeli ve canlıdır. Herkesle iyi geçinir ve elinden gelen yardımı sınavlarda arkadaşlarından esirgemez. Hiç kimse bugüne kadar onunla alay etmeye veya ona kötü bir söz söylemeye cesaret edememiştir. Ona ters bakan yalnız Nobis ve Franti ‘dir. Votini ‘ye gelince, onu açıkça belirtir. Fakat Derossi, bütün bunları görmezlikten gelir. Ödevleri toplamak için sıraları dolaştığında, herkes ona gülümser ve sevgisini gösterir. Evde kendisine armağan edilmiş olan renkli dergileri, resimleri ve türlü eşyaları arkadaşlarına verir. Küçük Kalabrialı için, Karia’nın küçük bir haritasını bile yaptı.

Her alanda ondan aşağı olduğunu görüp de kıskanmamak olmuyor. Votini gibi ben de onu kıskanıyorum. Bazen evde ödevlerimi yaparken, Derossi’nin şu anda hem de yanlışsız bitirmiş olduğunu düşünüyorum. Bundan sonra hemen hemen bir öfke ve acılık duyarım. Ama sınıfa girip de onu gülümser, güzel ve her türlü güçlüğü yener durumda görünce, öğretmenin sorularına verdiği yanıtları açık ve duru anlaştıklarını işitince, bütün acılık ve kızgınlık duyguları kalbimden silinir, bu fena duygulardan dolayı kendimden utanırım.

Bütün okullara onunla birlikte gitmek ve her zaman onun yanında bulunmak isterdim. Çünkü, onun varlığı, onun sesi, bana çalışma isteği, neşe ve haz veriyor.

Öğretmenin temize çekmek üzere Derossi’ye verdiği “Lombardiyalı Küçük Gözcü” adındaki aylık öyküyü, yarın bize okuyacak. Sabahleyin bu kahramanlık olayını temize çekerken Derossi’nin gözleri nemleniyor ve dudakları titriyordu. Ben onun güzel ve derin anlamlı yüzüne bakarken içimden şöyle diyesim geliyordu:

” Derossi sen benden çok değerlisin. Sana saygı ve içten sevgi duyan küçük Enrico’ya bakarak, sen, olgun bir adam gibisin.” 

Elmando de Amicis

HİKAYENİN BÜTÜN BÖLÜMLERİ

hikaye okuma sitemizin çocuk hikayeleri bölümümde okuyacağınız bu hikaye çocuklar için çok faydalı bir hikayedir, eğitici bir hikayedir, çocuklarımızın başarılı olmalarına destel olacak bir hikayedir. Bu hikaye düşündürürken eğiten bir hikayedir. Bu hikaye bölümler şeklide bir hikayedir. Hikayenin her bölümünü sırası ile okumak çok faydalı olacaktır. Hikayeyi daha iyi anlamak için mutlaka hikayeyi sırası ile okuyunuz. Çok faydasını göreceğiniz bir hikayedir. Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okuyabirlirsiniz.  Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okutabilirsiniz. Bu hikaye kesinlikle çocuk eğitiminde destek olacak bir hikayedir.

hikaye, hikaye oku, öykü, masal, eğitici hikayeler, ders veren hikayeler, çocuk hikayeleri, düşündüren hikayeler, çocuklar için hikayeler, ahlaklı hikayeler, masallar, çocuklar için masallar, çocuk kitapları, okul, ders, ödev, öğretmen, hikaye örnekleri,  kambur, kambur çocuk,

The post Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi 17. Bölüm appeared first on Hikaye Oku.

“Nelli‘nin Koruyucusu”

23 Kasım, Çarşamba

Çocuk Kalbi

Çocuk Hikayeleri, Dün, askerlerin geçişini izleyenler arasında Nelli de vardı. Zavallı küçük kambur, insana acıma duy­gusu veren bir duruşla sanki “Ben hiçbir zaman asker olamayacağım.” diye düşünüyordu. Zavallı­cık çok iyi, çalışkan, fakat o kadar sıska ve renk­siz ki, hemen soluğu kesiliyor. Hep siyah uzun bir önlük giyinir. Annesi, siyahlar giyinen, sarı­şın, ufak tefek bir kadın. Okulun dağılma saatin­de kalabalık içinde itilip hırpalanmasın diye onu almaya gelir. Çocuğunu o kadar okşar ki, görül­meye değer.

ilk günler de öğrenciler, kötü talihli kambur Nelli ile eğlenirler ve çanta ile sırtına vururlardı. Fakat o hiç darılmaz, annesine de bir şey söylemezdi. Arka­daşlarının kendisini rahatsız ettiğini annesinin öğre­nip üzülmesini istemiyordu. Nelli ile eğlendiklerinde, zavallıcık, başını çekmecesine dayar ve sessizce ağlar­dı.

Bir gün Garrone işe karışarak öğrencilere dedi ki:

“Nelli’ye dokunanın başı benimle derde girecek! Ona öyle bir tokat yapıştırırım ki, durduğu yerde üç defa döner!” 

Bu sözlere kulak asmayan Franti, Nelli’ye dokun­du. Fakat Garrone’nin eli, onu hemen buldu. Öyle bir tokat yedi ki topaç gibi yerinde döndü. Bundan sonra Nelli’ye artık kimse takılmadı. Öğ­retmen, Garrone ve Nelli’yi aynı sıraya oturtturdu. On­lar artık iki dost olmuşlardı.

Nelli, Garrone’ye son derece bağlandı. Sınıfa girer girmez gözleri ile onu arar, O’na: “Allahaısmarladık! ” demeden gitmez. Garrone de öyle davranır. Nelli, sı­ranın altına kalem veya kitap düşürdüğü zaman, ar­kadaşı eğilip yorulmasın diye, Garrone hemen onları yerden kaldırır. Çantasını düzeltmesi, paltosunu giy­mesi için de ona yardım eder. Bunun için Nelli, onu çok sever, gözünü ondan ayırmaz. Öğretmen, Garro­ne hakkında övücü sözler söyledikçe, kendisini övü­yorlarmış gibi sevinir. Öyle umuyorum ki Nelli, sonun­da her şeyi, arkadaşlarının takılmalarını, kendisine yapılan kaba davranışlarını ve Garrone’nin kendisini koruyuşunu annesine anlatmıştır sanırım.

Bu sabah bakın ne oldu? Öğretmen, ders progra­mını götürmek üzere beni müdürün yanına gönderdi. Ben orada iken, içeri giren Nelli’nin ufak tefek, sarı­şın annesi, müdüre sordu:

“Oğlumun sınıfında Garrone adında bir çocuk var mı?”

“Evet bayan!”

“Acaba onu bir dakika buraya çağırtabilir misiniz? Kendisine bir şey söyleyeceğim.”

Müdür, zili çalarak kapıcıyı çağırdı. Garrone’yi ge­tirmesini söyledi. Bir dakika sonra Garrone, müdür tarafından çağrılmış olmasının derin şaşkınlığı içinde içeri girmişti.

Nelli’nin annesi onu görünce hemen koşup kucak­ladı ve birkaç defa alnından öptü:

“Garrone sen misin? Oğlumun arkadaşı, benim zavallı yavrucağımın koruyucusu sen misin temiz yü­rekli çocuk?” dedi.

Sonra acele ile çantasını ve ceplerini karıştırıp uy­gun bir şey bulamayınca, ucunda bir küçük altın kol­ye bulunan zinciri boynundan çıkarıp Garrone’nin boy­nuna taktı:

“Bu küçük armağanı al sevgili çocuğum!” dedi. “Senin için dua eden ve sana teşekkür eden bir an­nenin elinden, bunu hatıra olarak al ve asla çıkar­ma!”

HİKAYENİN BÜTÜN BÖLÜMLERİ

hikaye okuma sitemizin çocuk hikayeleri bölümümde okuyacağınız bu hikaye çocuklar için çok faydalı bir hikayedir, eğitici bir hikayedir, çocuklarımızın başarılı olmalarına destel olacak bir hikayedir. Bu hikaye düşündürürken eğiten bir hikayedir. Bu hikaye bölümler şeklide bir hikayedir. Hikayenin her bölümünü sırası ile okumak çok faydalı olacaktır. Hikayeyi daha iyi anlamak için mutlaka hikayeyi sırası ile okuyunuz. Çok faydasını göreceğiniz bir hikayedir. Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okuyabirlirsiniz.  Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okutabilirsiniz. Bu hikaye kesinlikle çocuk eğitiminde destek olacak bir hikayedir.

hikaye, hikaye oku, öykü, masal, eğitici hikayeler, ders veren hikayeler, çocuk hikayeleri, düşündüren hikayeler, çocuklar için hikayeler, ahlaklı hikayeler, masallar, çocuklar için masallar, çocuk kitapları, okul, ders, ödev, öğretmen, hikaye örnekleri,  kambur, kambur çocuk,

The post Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi 16. Bölüm appeared first on Hikaye Oku.

“Okul Müdürümüz”

Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi “Okul Müdürümüz” 17 Kasım, Perşembe

Çocuk kalbi

Çocuk Kalbi; Coretti bu sabah çok sevinçliydi. Çünkü aylık sı­navımızı yapmak için, onun ikinci sınıftaki öğret­meni Bay Coatti gelmişti. Karasakal derlerdi bü­tün öğrenciler ona. Lakabından da anlaşılacağı gi­bi, Bay Coatti‘nin kapkara ve gür bir sakalı vardı. Kıvırcık saçlı, çatık kaşlı, uzun boylu, iriyarı bir adamdı.

Soru kağıtlarını dağıtırken; “Kopya çekmeye kalkı­şanı ensesinden yakaladığını gibi disiplin kuruluna götürür, eşek sudan gelinceye kadar da dayak ata­rım!” diye bağırdı kalın sesiyle. Onu tanımayan öğren­cilerin korkudan ödü patladı. Aslında, bay Karasakal, göründüğü gibi sert bir adam değildi. Öğrencilerini dövdüğünü hiç gören olmamıştır. Gür sesiyle onlara bağırır, tehdidler savurur, bir yandan da sakalının al­tından gülümserdi.

Okulumuzda bay Karasakal içlerinde olmak üzere sekiz öğretmen ve iki yardımcı öğretmen vardır. 4-A sınıfının öğretmeni topaldır. Yaz kış boyunca koca bir yün atkıyla dolaşır. ilk öğretmenlik yıllarını tavanından ve duvarlarından sular damlayan eski bir köy okulunda geçirmiş ve burada bazı hastalıklara yaka­lanmış. 4-B sınıfının öğretmeni beyaz saçlı, yaşlı bir adamdır. Bizim okula gelmeden önce körler okulunda öğretmenlik yapmış. Avukat lakabıyla çağrılan bir öğ­retmen var. Hukuk fakültesine devam ettiği için ona bu ismi takmışlar. Çok kibar, iyi giyimli, gözlüklü bir adamdır. Güzel yazı yazma konusunda bir de kitap yazmış. Beden eğitimi öğretmenimiz askerlikten yeni geldi. Garibaldi’nin ordusunda subaylık yapmış. Al­nında Milazzo Savaşı’nda aldığı bir kılıç darbesinin izi var.

Müdürümüz uzun boylu, çıplak kafalı, uzun sakallı bir adamdır. Altın çerçeveli bir gözlük takar. Hep si­yah elbise giyer. Ceketinin bütün düğmelerini ilikler. Hiç yüzü gülmez; ama öğrencilere karşı çok iyi davra­nır. Öğretmenler tarafından ceza verilmesi için odası­na götürülen çocukları önce azarlar, sonra yaptığı davranışın yanlış olduğuna dair birçok sebep sıralar. Aynı kabahati bir daha yapmamaları için onlardan söz alır. O kadar içten ve o kadar babacan konuşur ki; çocuklar gerçekten yaptıklarından pişmanlık duy­muş ve yüzleri kızarmış bir halde odasından çıkarlar.

Müdürümüz okula bütün öğretmenlerden önce ge­lir. Çocuklarını okula getiren anne babalarla görüşür; onlara okul hakkında bilgi verir. Akşamları öğretmen­lerden sonra çıkar. Son defa okulun çevresini dola­şır; oyuna dalan çocukları evlerine gönderir, yollarda oyalanmamalarını söyler.

Annem, müdürün hiç gülmeyişinin sebebini anlat­tı. Oğlu askere gittikten iki ay sonra ölüm haberi gel­miş. Adamcağız o günden sonra hiç gülmemiş. O felaketten sonra öğretmenlik yapmak istememiş. istifa dilekçesini yazmış; ama öğrencileri çok sevdiği için işleme koymamış. Dilekçe hala çekmecesinde bekli­yormuş. Oğlunun resmi de hep masasının üzerinde duruyormuş.

Geçen gün babam okul bahçesini ağaçlandırma konusunda görüşmek için müdüre gitmiş. Ancak, mü­dür, “Bu meseleyi artık yeni müdürle görüşürsünüz.” demiş. Babama istifa dilekçesini göstermiş ve işle­me koyacağını söylemiş. Babam, “Gitmeniz anne ba­baları ve öğrencileri çok üzecek.” demiş. O sırada bir adam içeri girmiş. Mahalleye yeni taşındığını ve çocu­ğunu kayıt ettireceği söylemiş. Çocuğu da yanınday­mış. Müdür çocuğu görünce çok şaşırmış. Bir çocuğa bir de masanın üzerindeki resme bakmış. Çocuk tıpkı ölen oğluna benziyormuş.

Çocuğu yanına çağırmış. Başını okşayıp yanağın­dan öpmüş. “Demek artık bizim öğrencimiz olacak­sın … Pekala, kaydını hemen yapalım.” demiş. Kaydı­nı yaptıktan sonra baba ile oğlunu uğurlamış.

“Gitmek istemeniz ne kadar kötü, bizi çok üze­cek!” diye tekrarlamış babam. Bunun üzerine müdür, uykudan uyanır gibi silkinerek dilekçeyi yırtmış. “Peki öyleyse, kalıyorum!” demiş.

HİKAYENİN BÜTÜN BÖLÜMLERİ

hikaye okuma sitemizin çocuk hikayeleri bölümümde okuyacağınız bu hikaye çocuklar için çok faydalı bir hikayedir, eğitici bir hikayedir, çocuklarımızın başarılı olmalarına destel olacak bir hikayedir. Bu hikaye düşündürürken eğiten bir hikayedir. Bu hikaye bölümler şeklide bir hikayedir. Hikayenin her bölümünü sırası ile okumak çok faydalı olacaktır. Hikayeyi daha iyi anlamak için mutlaka hikayeyi sırası ile okuyunuz. Çok faydasını göreceğiniz bir hikayedir. Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okuyabirlirsiniz.  Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okutabilirsiniz. Bu hikaye kesinlikle çocuk eğitiminde destek olacak bir hikayedir.

hikaye, hikaye oku, öykü, masal, eğitici hikayeler, ders veren hikayeler, çocuk hikayeleri, düşündüren hikayeler, çocuklar için hikayeler, ahlaklı hikayeler, masallar, çocuklar için masallar, çocuk kitapları, okul, ders, ödev, öğretmen, hikaye örnekleri, 

The post Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi 15. Bölüm appeared first on Hikaye Oku.

“Arkadaşım Coretti”

13 Kasım, Pazar

Çocuk Kalbi

Çocuk Hikayeleri; Babamın yazdığı mektubu okuyunca çok üzül­düm. Ağlayarak anneme koştum. Sarıldım, elini öptüm, af diledim. Anne yüreği merhamet doludur; daha fazla dayanamadı, beni kucaklayıp bağrına bastı. Annemin yanaklarından öptüm.

“Anneciğim, beni affettiğini babama da söyler mi­sin?” dedim. Gülümsedi.

“Söylerim.” dedi.

“Haydi şimdi git arkadaşlarınla oyna.”

Dışarı çıktım. Kimsecikler yoktu. Can sıkıntısından ne yapacağımı bilemiyordum. “Çarşıda biraz dolaşa­yım, belki bir arkadaşıma rastlarım.” dedim içimden. Giderken, yolda kapıcının büyük oğlu ile karşılaştım. Çarşıya yaklaştığım sırada birinin adımı seslendi­ğini duydum. Baktım, sınıf arkadaşım, kahverengi gömleği ve kedi postu şapkasıyla oduncunun oğlu Coretti. Bir odun deposunun önündeydi. Sırtında ko­ca bir yük odun taşıyordu. Sırtındaki odunları yere in­dirip koşarak yanıma geldi. Boynuma sarıldı.

“Şu işi bitireyim, bol bol konuşuruz.” dedi. 

Deponun önünde üzeri odun yüklü bir araba duru­yordu. Arabadaki adam, bir küfeye odun dolduruyor, Coretti’nin sırtına yüklüyordu. O da bunları götürüp deponun bir köşesine istif ediyordu.

“Ne yapıyorsun böyle Allah aşkına Coretti?“dedim.

Görmüyor musun, ders çalışıyorum!..” dedi.

Bunu söylerken çok ciddiydi. Ben şaka yaptığını zannederek güldüm. Küfedeki odunları yere boşaltır­ken, “Fiil çekimi .. özneye ve zamana göre değişir. Öz­ne bazen gizli olur.” diyordu.

Ezberlediği şeyler, yarın göreceğimiz dilbilgisi ko­nusuydu. Boş küfeyle arabaya giderken; “Nesne alan fiillere geçişli filler denir,” diyordu. Ben kendisini hayret do­lu bakışlarla izlerken,

“Ne bakıyorsun? Zamanımı değerlendiriyorum işte!” dedi ve devam etti:

“Babam, yanında çalışan adamla bir eve odun götürdü. Annem de hasta iş bana kaldı. Hem odun taşıyorum, hem de yarınki der­si ezberliyorum. Şu fiiller konusu da amma zormuş. Hep karıştırıyorum, bir türlü kafama girmiyor.”

Son odun küfesini sırtına alırken arabacıya seslendi:

“Babam akşam eve dönerken paranı verir. Haydi güle güle!”

Küfeyi boşaltırken yardım etmek istedim; kabul et­medi: “Olmaz!” dedi,

“Sana göre değil. Ellerine odun kıy­mığı batar.”

Odunları köşeye istif ettikten sonra yere dökülen kabukları ve dalları süpürmeye başladı. Bir yandan da benimle sohbet ediyordu: 

“Bugün doğru dürüst zaman bulup ders çalışama­dım. Tam ödevimi yazmaya başlamıştım ki; biri odun almaya geldi. O gittikten sonra, odun arabası geldi. Bu sabah iki eve odun götürdüm. Ellerim şişti. iyi ki bu ellerle resim yapmak zorunda kalmıyorum.”

Onu dinledikçe hayranlığım artıyordu. Merakla sor­dum:

“Ödevini yazarken biri geldi demiştin. Peki nerede yazıyorsun?” Güldü.

“Burada değil herhalde.” dedi. “Gel sana göstere­yim çalıştığım yeri.”

Deponun arka tarafında bir odaya girdik.

“Burası hem mutfağımız, hem de yemek odamız.” dedi Coretti.

Yemek masasının üzerinde kitaplar ve defterler vardı. Bir defter açık duruyordu.

“ikinci sorunun cevabı yarım kalmıştı.” dedi Coretti. “Evet, deri ile yapılan şeyler: Ayakkabı, kemer, tabanca ve bıçak kılıfı… Bunlara bir de çanta ekledim mi ta­mamdır.”

Tam o sırada dışarıdan bir kadın sesi duyuldu:

“İçeride kimse yok mu?”

Çıra almak için gelmişti kadın.

“Geliyorum efendim!” diyerek dışarı koştu bizimki. Çıraları tartıp kadına verdi. Parasını aldı. Satış defterine işledi. Odadan içeri girerken Coretti bağırdı:

“Eyvah, çaydanlık taşmış!” 

Ocağı kapatırken, “annemin çayı” dedi. “Soğuma­dan götüreyim. Sen de gel, annemle tanışırsın.”

Deponun bitişiğindeki bir kapıdan yukarı çıktık. Küçük bir odaya girdik. Coretti’nin annesi, başında beyaz bir tülbent, kocaman bir yatakta yatıyordu.

“Çayını getirdim anneciğim.” dedi Coretti. “Bu da okuldan arkadaşım.”

“Çok memnun oldum yavrucuğum.” dedi kadın ye­rinden doğrulmaya çalışırken. “Hasta ziyaretine gel­men büyük incelik.”

Coretti, annesinin yastığını ve çarşafını düzeltti.

“Haplarından iki tane içtin mi anneciğim?”

“İçtim yavrucuğum.”

“Başka bir şeye ihtiyacın var mı? Araba geldi; odunları indirip yerine yerleştirdim. İşim bitince ecza­neye uğrayıp yeni ilaçlarını alacağım. Saat dörtte oca­ğa etli çorba koyacağım. Yağcı kadın gelinece, sekiz soldilik yağ alacağım. Gördüğün gibi, herşey yolunda. Sen rahatına bak, üzülme tamam mı?”

“Teşekkür ederim oğlum. Bütün işler sana kaldığı için üzülüyorum. Kendimi iyi hissediyorum; birkaç gü­ne kalmaz ayağa kalkarım inşallah.”

Kadın bana bir şeker ikram etti. Coretti de babası­nın savaş madalyası ile çektirdiği askerlik resmini gösterdi. Babasının yüzü tıpkı oğluna benziyordu. Ay­nı parlak gözler, aynı mutlu gülümseme. Mutfağa döndüğümüz zaman Coretti tekrar masa­nın başına oturdu.“Hatırladım, dedi. Deriden, atlara eğer ve dizgin de yapılır.” Açık duran defterine bunları da ilave etti. “Gerisini akşam tamamlarım.” deyip def­teri kapattı.

Bana döndü:

“Dersini erkenden yapıp gezmeye çıkabildiğin için çok şanslısın.” dedi.

Tekrar dışarı çıktık. Coretti deponun ortasında du­ran odunları testere ile ikiye bölmeye başladı.

“Bu da benim jimnastiğim,” dedi. “Kollar yana, kollar aşağı­ya pek benzemiyor; ama yine de jimnastik sayılır. Ba­bam geldiği zaman ona işin bittiğini göstermek istiyo­rum. Buna çok sevinecek.”

Odun kesme işi bitmek üzereyken bir araba gelip deponun önünde durdu. Coretti koşup arabacıyla bir­şeyler konuştu. Sonra bana döndü:

“Artık seninle sohbet edemeyeceğim, kusura bak­ma.” dedi. “Yarına kadar hoşçakal. Git pazarda dile­diğin gibi dolaş, şanslı çocuk!..”

Coretti arabaya doğru koştu. Arabacının doldurup hazır ettiği odun küfesini sırtına yükledi. Araba ile de­po arasında gidip gelmeye başladı. ‘Şanslı çocuk’ demişti bana Coretti. Hayır arkada­şım, hayır! Şanslı olan sensin. Okulda ve işinde ben­den daha fazla çalıştığın, annene ve babana benden daha çok faydalı olduğun için sen daha şanslı ve soy­lusun!..

HİKAYENİN BÜTÜN BÖLÜMLERİ

hikaye okuma sitemizin çocuk hikayeleri bölümümde okuyacağınız bu hikaye çocuklar için çok faydalı bir hikayedir, eğitici bir hikayedir, çocuklarımızın başarılı olmalarına destel olacakbir hikayedir. Bu hikaye düşündürürken eğiten bir hikayedir. Bu hikaye bölümler şeklide bir hikayedir. Hikayenin her bölümünü sırası ile okumak çok faydalı olacaktır. Hikayeyi daha iyi anlamak için mutlaka hikayeyi sırası ile okuyunuz. Çok faydasını göreceğiniz bir hikayedir. Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okuyabirlirsiniz.  Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okutabilirsiniz. Bu hikaye kesinlikle çocuk eğitiminde destek olacak bir hikayedir.

hikaye, hikaye oku, öykü, masal, eğitici hikayeler, ders veren hikayeler, çocuk hikayeleri, düşündüren hikayeler, çocuklar için hikayeler, ahlaklı hikayeler, masallar, çocuklar için masallar, çocuk kitapları, okul, ders, ödev, öğretmen,

The post Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi 14. Bölüm appeared first on Hikaye Oku.

“Babamın Mektubu: “Annenin Değeri”

10 Kasım, Perşembe

Çocuk Hikayeleri; Kardeşinin öğretmeni bayan Delcati’nin yanında annene karşı saygısızlık ettiğin için sana çok kırıldım oğlum. Söylediğin sorumsuzca sözler, yüreğime bıçak gibi saptandı.

Annene yaptığın saygısızlığı görünce, birkaç yıl önce hastalandığın günleri hatırladım. Sen küçüktün, belki hatırlamazsın ama ben iyi hatırlıyorum. Annen seni kaybetme korkusuyla deliye dönmüştü. Başında geçirdiği uykusuz geceleri, “Al lah’ım, çocuğumu bana bağışla!” diye ettiği duaları hatırladım. Nefesini dinlerken, ateşini ölçerken döktüğü gözyaşlarını hatırladım. Bunları hatırlayınca senden utandım.

Seni bir anlık acıdan kurtarmak için canını feda etmeye hazır anneni, mutluluğun için dilencilik etmeyi bile göze alacak olan anneni üzdün, onu küçük düşürdün. Hayatın boyunca, her insan gibi, belki sen de acı günler geçireceksin. Bunların en acısı, anneni kaybettiğin gün olacak.

Şunu hiç unutma: ileride tecrübeli ve güçlü bir erkek olduğun zaman bile annenin şefkatli kollarına ihtiyaç duyacak, güzel sesini duymak isteyeceksin. Ne kadar büyük ve güçlü olursan ol, hayatta bazen kendini korumasız ve zavallı bir çocuk gibi hissedeceksin. İşte o zaman, ona çektirdiğin acıları hatırlayacak ve “keşke yapmasaydım” diye pişmanlık duyacaksın.

Annenin kalbini kırdığın zaman, huzur bulacağını zannetme. Vicdanın bir an olsun seni rahat bırakmayacaktır. Annenin o üzgün yüzü gözlerinin önünden gitmeyecek; acı çekeceksin.

Sevgilerin en kutsalı anne sevgisidir. Herkesin hakkı ödenebilir ama annenin hakkı asla ödenmez. Anneye nankörlük eden ve o kutsal sevgiyi ayaklar altına alan zavallılara yazıklar olsun ! Annesine karşı saygı duyan bir insan, serseri de olsa, kalbinde hala şerefli bir köşe kalmış demektir.

Bir daha, sana hayatını feda etmiş olan insana karşı, ağzından kötü bir söz çıkmasın! Eğer anneni üzmeye devam edersen, benim sevgimi de kaybedersin.

Misafir öğretmenin yanında annene o yakışıksız sözleri söylediğin halde, seni azarlayıp küçük düşürmedim. Halbuki isteseydim, kulağından tuttuğum gibi seni annenin ayakları önüne atar, ondan özür dilemek zorunda bırakabilirdim.

Oğlum, seni sevdiğimi bilirsin. Hayatımın en değerli ümidisin. Lütfen ümidimi boşa çıkarma. O yakışıksız sözleri, anneni üzmek maksadıyla söylediğine inanmıyorum. Annene karşı saygısızlık ettiğini görmektense, ölmeyi tercih ederim, bunu bil! Şimdi kırılan kalbi onarmak ve yeniden kazanmak da sana düşüyor. Ondan özür dile ve seni alnından öpmesini iste ki, bu leke silinsin..

Bir süre benden uzak dur, beni kucaklama. Çünkü şu anda kalbimde sana verebilecek sıcak duygular yok. Annenin kalbini kırdınsa, beni de üzdün demektir …                               Baban

HİKAYENİN BÜTÜN BÖLÜMLERİ

hikaye okuma sitemizin çocuk hikayeleri bölümümde okuyacağınız bu hikaye çocuklar için çok faydalı bir hikayedir, eğitici bir hikayedir, çocuklarımızın başarılı olmalarına destel olacakbir hikayedir. Bu hikaye düşündürürken eğiten bir hikayedir. Bu hikaye bölümler şeklide bir hikayedir. Hikayenin her bölümünü sırası ile okumak çok faydalı olacaktır. Hikayeyi daha iyi anlamak için mutlaka hikayeyi sırası ile okuyunuz. Çok faydasını göreceğiniz bir hikayedir. Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okuyabirlirsiniz.  Bu hikayeyi güvenle çocuklarınıza okutabilirsiniz. Bu hikaye kesinlikle çocuk eğitiminde destek olacak bir hikayedir.

hikaye, hikaye oku, öykü, masal, eğitici hikayeler, ders veren hikayeler, çocuk hikayeleri, düşündüren hikayeler, çocuklar için hikayeler, ahlaklı hikayeler, masallar, çocuklar için masallar, çocuk kitapları, okul, öğretmen, kızkardeş, öğretmen,

The post Çocuk Hikayeleri; Çocuk Kalbi 13. Bölüm appeared first on Hikaye Oku.