Bu durum üzerine hatip Demostenes:

“Yalnız iki kelimecik bir şey söyleyeceğim” demiş ve hemen bir hikaye anlatmaya başlamış:

“Vaktiyle bir delikanlı Atina’dan Megara’ya gitmek için bir eşek kiralamıştı. Eşeğini kiraya veren adam da aynı yere işi düştüğü için beraber yola çıkmışlar. Konuşa konuşa giderken öğle sıcağı basmış. Biraz dinlenmek ve öğle yemeği yemek için birlikte bir su başına çökmüşler. Ama ortalıkta gölge edecek bir şey olmadığı için eşeğin sahibi, eşeğinin yaptığı gölgeye sığınmış. Eşeğini kiralayan genç buna içerlemiş sen çekil ben oturacağım oraya demiş. Öteki ise ne münasebet, eşek benim deyince kiracı iyi ama ben kiraladım diye itiraz etmiş. Diğeri ben eşeği kiraya verdim gölgesini değil diye devam etmiş. Derken aralarında kavga çıkmış.”

Demostenes hikayenin bu kısmına gelince kürsüden inmiş.  Bunun üzerine oradaki halk:

“Sonra ne olmuş, söylesene sonra ne olmuş?” diye bağrışmaya başlayınca, Demostenes tekrar kürsüye çıkmış ve halka şöyle seslenmiş:

“Ey ahali! Sizin iyiliğiniz için laf edeyim dedim dinlemediniz de şimdi bir eşeğin gölgesini mi merak ediyorsunuz, bu nasıl iştir!”