https://hikayelerimizden.com/ sitemizin Keloğlan Masalları adlı kategorisinde Türk tarihinde önemli yeri olan Andoluda dilden dile günümüze kadar gelmiş hâla zevkle anlatılan ve okunan hatta seve seve merakla dinlenen Keloğlan’ın Macera dolu masal ve hikayeleri yer alır.
Türkiye’de en çok okunan ve izlenen keloğlan ve masalları çocuklarımız tarafından çok seviliyor. Sitemizde Keloğlan’ın pek çok maceralarını bulacaksınız. En güzel Keloğlan Masallarını https://hikayelerimizden.com/ adresinden okuyabilirsiniz. Anlatmak istediklerinizi çocuklarınıza masallar ile anlatıp onların eğitimlerine katkı sağlayabilirsiniz.
Keloğlan, Türk masal kahramanları içerisinde bulunan Kel kafası, sivri zekası ve kurnazlığı ile bilinen ünlü bir hikaye kahramanıdır. Keloğlan masalları ve hikayeleri Türk ve Altay mitolojisinin karışımı olarak ortaya çıkmaktadır.
Keloğlan masallarına baktığımızda Keloğlan’ın babasının olmadığı yalnızca annesi ile yaşayan doğal bir Anadolu delikanlısı olduğu bilinmektedir. Ayrıca yoksulluk içerisinde ama mutlu bir hayat sürmekte olan ve sürekli büyük hayaller peşinde koşan Keloğlan, her girdiği işte de bir sürü olumsuz durumla karşılaşmakta lakin mizahi yönü ve kıvrak zekasıyla her zamanda o olaylardan zarar görmeden sıyrılmaktadır. Keloğlan’ın bu macereları masallar ve hikayelerle günümüze kadar gelmiştir.
Şifalı Su Keloğlan Masalları Oku: Bir varmış, bir yokmuş. Köylerin birinde Keloğlan ile yaşlı anası varmış. Çok da fakir yaşantıları ile, büyük sıkıntı içindeymişler ama, gönülleri tok olduğu için, huzurluymuşlar. Aklı epey yavanmış Keloğlan’ın. Bu yüzden, annesinin verdiği işleri doğru dürüst göremez, çoğunlukla unutur, dolayısı ile de çok ağır sözler […]
Keloğlanla Köylüler Keloğlan Masalları Bir varmış, bir yokmuş. Tanrının kulu çokmuş. Çok demesi, çok yemesi günahmış. Vaktin birindde bir ananın bir kel oğlu varmış. Günlerde bir gün bu Keloğlan, anasına: – Ana, gel şu bizim öküzü keselim, köylüyü davet edelim. Sonra da onlar bizi sıraya dâvet ederler. Bir gün birinde, […]
Keloğlan’la Devler Masalı Bir varmış, bir yokmuş Tanrının kulu çokmuş. Çok yemesi, çok demesi günahmış. Memleketin birinde, vaktin bir zamanında, bir Keloğlanla ihtiyar bir ninesi varmış. Bu Keloğlan yerinden kıpırdamaz, evden çıkmaz, hiç de çalışmazmış. Elinde maşa, mangaldaki külleri eşeler, sedire yaslanıp mindere yan pala oturur, kediler gibi mır mır […]
