Afrika Masalı; Ağacın Gizli Kalbi
Bir gün, bir tavşan mango ağacının gölgesinde oturmak istedi. Ağaca nezaketle seslendi;
“Sevgili ağaç, gölgende oturmama izin verir misin?”
Ağaç tavşanın bu nazik davranışından çok mutlu olmuştu. Hafif bir sallantı oldu ve yere olgun mango meyvesi düştü. Tavşan yine Mango ağacına çok çok teşekkür etti. Sonra tavşanın sırtında bir kaşıntı oldu. Mango ağacının gövdesinden sırtının kaşınmasına yardım etmesini istedi.
Sırtının kaşınması bitince, yine teşekkür etti. Bu defa mango ağacı tavşana şöyle dedi;
“Tavşan kardeş sen çok nazik bir arkadaşsın, sana gizli kalbimi açıp göstermek istiyorum.”
Mango ağacının gövdesinin alt tarafında kocaman bir delik açıldı. Tavşan hop diye oradan içeri girdi. Orada güzel bir çayır ve çiçeklerle dolu bir alan vardı. Her tarafta kıymetli taşlar ve mücevherler ışıl ışıl parlıyordu.
Tavşan mango ağacının bu cömertliğine hayran kaldı. Ağacın tavşandan bir ricası vardı;
“Sakın benim gizli kalbime, oradaki süslü bahçeme girdiğini kimseye söyleme ve gördüklerine dokunma!” dedi.
Tavşan ayrılmadan önce ağaç ona kuyruğuna takması için bir altın halka verdi. Biraz sonra tavşan ormanda giderken sırtlan karşısına geçti ve nereden gelip nereye gittiğini sordu. Tavşan sırtlandan korktuğu için bütün başından geçenleri ona anlattı.
Sırtlan ağacın nazik davrananlara olgun meyvesini sunduğunu anlayınca, istediğini elde etmek için mango ağacına çok nazik davrandı. Ağaç da ona en taze meyvelerini sundu. Fakat sırtlanın asıl istediği ağacın gizli kalbine girmek ve oradaki hazineleri elde etmekti.
Bu düşünceler ile sırtlan ağaca günlerce yalvardı diller döktü. Sonunda ağaç gizli yüreğini açtı. Ancak, ağacın sırtlana bir ricası vardı. Gördüklerine asla dokunmamak idi. Ağacın gizli yüreği açıldığı zaman, sırtlan hemen içeri daldı. İçeride ay ışığına benzeyen hoş bir ışık vardı. Sırtlan mücevherleri gördüğü zaman onlara sahip olmak için bir istek duydu. Orada gördüğü mücevherleri yanında getirdiği torbaya doldurmaya girişti. O böyle devam ederken ağacın gizli yüreğindeki ışıklar bir bir söndü. Yüreğin dış dünyaya açılan kapısı kapandı.
Günler sonra ağacın yüreğinin altında açılan bir kapıdan sırtlanın bedeni toprağa karıştı.